Maandag 27 april

4:00 uur, zachtjes komt het geluid van de radio in mijn hoofd binnen. Na een grote zucht open ik mijn ogen, en ik kan niet de gedachte onderdrukken: “Waarom heb ik geen andere hobby gekozen”.

Langzaam kom ik in beweging en trek mijn rolluik op…, ja het is nog donker buiten, maar wel helder! Op mijn stoel liggen de kleren al klaar die ik aan wil doen. Ook de camera’s, lenzen en statieven staan gereed. Na een lekkere boterham en wat Jus ‘d orange haal ik de voorbelegde boterhammen uit de koelkast.

Onderweg naar de duinen van de Kop van schouwen rijd ik af en toe door flarden mist; ik wordt steeds enthousiaster, maar ik moet wel oppassen want op Neeltje Jans vliegen de konijnen over de weg heen. Het zou toch zonde zijn als er 1 onder de banden terecht komt.

Als een lichtend baken komt de vuurtoren van Nieuw Haamstede dichterbij. Een parkeerplek zoeken is niet moeilijk, gewoon naar de vuurtoren rijden want daar is ook mijn eindbestemming. En een voordeel van vroeg zijn, er is meer dan genoeg plek!

Na de parkeermeter gevoerd te hebben met ronde metalen schijfjes, en een extra laagje kleding aan, gaat de rugzak op de rug want het is koud in de mist. Een kwartier lopen en ik ben op de bestemming waar ik wil zijn. Nu boven de mist uitgekomen voel ik de warme zeewind en kijk ik over een duinlandschap bedekt met mist. Net op tijd, want het blauwe uurtje begint.

Maar toen viel mijn oog op de vuurtoren van Nieuw Haamstede, iets klopte niet. Ja haar, ‘t zal geen waar zijn. De vuurtoren staat in de steigers…. heb ik weer.

Snel zet ik mij over deze tegenvaller heen, wat geweldig om met zulke kleuren en mistig landschap zo beloond te worden voor het vroege opstaan. Snel pak ik mijn statief en camera. Ik niet niet laten toch de vuurtoren op de foto te nemen, maar ook de andere composities doen het goed. Hoe langer ik bezig ben met het landschap te lezen hoe intiemer de foto’s worden.

Nadat de zonsopkomst zijn mooiste kant heeft laten zien, geniet ik nog even na van de zon die al snel heel verwarmend aanvoelt. De camera en het statief zijn weer opgeborgen en nu ik hier toch ben ga ik wat gedeelten verkennen die ik nog niet heb gezien, voor eventueel een volgende keer.

Na een wandeltocht van goed 15 kilometer gelopen te hebben, kom ik terug bij de auto en ga ik terug naar huis, benieuwd hoe de gemaakte foto’s op de PC er uit zien..